محبوبه نورمندی پور هستم کوچ‌ خرد و آگاهی.

از نوجوانی شیفته دانایی بودم. مجذوب شخصیت‌های دانای برنامه کودک و فیلم‌ها می‌شدم. 

می‌خواستم دانا باشم. اما تناقضی در شخصیت خودم و شخصیت فیلم ها می‌دیدم.

رسانه ها این تلقین را به خوردمان می دادند که آدم دانا و خردمند همه چیز را می‌داند و هرگز خطا نمی‌کند. این توصیف از خرد با من در تناقض بود.

من به دنبال کنجکاوی و خلاقیت بودم. وقتی در اثر کنجکاوی و خلاقیت شکست می‌خوردم خودم را سرزنش می‌کردم. به همین دلیل دست از کنجکاوی و خلاقیت برداشتم چون می‌خواستم دانا باشم از خطا کردن می‌ترسیدم.

سال ها گذشت بزرگتر که شدم پی بردم انسان با اشتباهات و شکست‌ها می‌تواند به خرد برسد. خرد یک مسیر است فقط در خطا ماندن ما را از مسیر دانایی دور نگه می‌دارد.

با این آگاهی کوچینگ خواندم و کوچ شدم. برای ادامه تحصیل فلسفه را انتخاب کردم و برای ادامه زندگی نویسندگی را.